Bugün 15.gün. Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinde ki 15 gün geride kaldı ve öyle gözüküyor ki günler boyu devam edecek.
Savaşlar, yalnızca insanlara, hayvanlara ve bitkilere zarar verip yaşam haklarını ellerinden almıyor. Şehirlerin kültürel dokusu, tarihi, ülkelerin kültürel mirası, müzeleri ve kültür sanat birikimini de yok ediyor.
Yabancı bir TV kanalında, Ukraynalıların müze girişinde ki heykeller bombalardan zarar görmesin diye sünger, karton ve ellerine geçirdikleri nesnelerle dört yanını sardığını gördüğümde tüylerim diken diken oldu. Yutkunamadım. İnsanlar, o eserleri bantlıyor ve göz yaşları içinde kültürel miraslarına sahip çıkmaya çalışıyor.
İnsan duygusal bir varlıktır. Elbette oraya düşen bombanın tüm kültürel dokuyu yerlebir edeceğini bilecek donanıma sahip. Ancak, bir umut gene de sarıp sarmalıyor. Canını hiçe sayarak o eşsiz sanat eserlerine sahip çıkıyor.
Etkinlik Endüstrisi’nin ana damarlarından biri olan müzisyenler de kolları sıvamış, bir yandan şarkılar söylüyor, bir yandan da müzelerde ki paha biçilemeyen tarihi eserleri kutulara doldurmaya çalışıyor. Bombalar o müzeye isabet etse de, bir umut korumaya aldığını düşünerek, gelecek kuşaklar tarihi öğrensinler diye canını siper ediyor gökten düşecek bombalara.
Kemancı kız…
Kemancı bir genç kız. Sığınakta canını korumaya çalışan, çocuk, genç, yaşlı, kadın ve erkekler motive olsunlar, moralleri düzelsin diye en güzel kıyafetini giyinmiş, makyajını yapmış, kemanını eline almış ve çıkmış sığınakta kendi hazırladığı sahneye, mum ışığında resital yapıyor.
O duyguyu tarif etmek imkansız. Ülkelerin kültür sanat emekçileri, müzisyenleri, heykeltraşları, ressamları, sesçileri, ışıkçıları ve olup biten herşeyin farkında olan etkinlik sektörü emekçileri, halka moral vermek, geçmişine sahip çıkmak, tarihi dokuları ve eserleri gelecek kuşaklara ulaştırmak adına insan üstü bir gayret sarf ediyor.
Savaşlar, yalnızca ülkelerin liderlerinin ben yaptım oldu demesiyle son bulmuyor. Ülkelere ait herşey, insanlarıyla, hayvanlarıyla, bitkileriyle, börtü böceğiyle, hatıraları, geleceğe dair umutları ve bugüne dair inançları da yok ediyor.
Buna kimsenin hakkı yok efendiler!
Savaş, 21. yüzyılda hala daha arkasında durulan bir konuysa, insan, henüz evrimini tamamlamamış, herşeye sahip olsa da bencil duygularından sıyrılamamış, yalnızca insan öldürmekle kalmamış, geleceğe miras bırakılacak ne varsa, tüm duygularıyla birlikte yok etmeye adanmış insanların oluşturduğu bir sorundur.
Savaşmak, bana göre insanlık suçudur!
Savaşı bırak, barış hemen şimdi!
